از زمان پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری «امام خمینی (ره) »بر ضد استکبار جهانی و براندازی رژیم شاهنشاهی در ایران، جمهوری اسلامی همواره مورد هجمه کشورهایی قرار گرفته که این نظام را خطری برای موجودیت خویش و تامین اهداف و منافع اشان در منطقه دانسته اند.
آگاهی از پتانسیل بالای قدرت نرم شیعه و درک این حقیقت که مؤلفه هایی، چون استقلال طلبی، آزادی خواهی، ظلم ستیزی و عدالت خواهی به عنوان ارکان اساسی تشکیل دهنده این قدرت، به زودی مرزهای ایران را در مینوردد و زمینه تشکیل دولتهای اسلامی مشابه ایران را در منطقه فراهم خواهد کرد، موجب کلید خوردن پروژهای به نام «شیعه هراسی» و «ایران هراسی» به منظور تحریف و مصادره محتوای فرهنگی بیداری اسلامی شد که در همان سالهای اولیه پیروزی انقلاب به مهمترین راهبرد استکبار جهانی جهت مقابله با ایران اسلامی تبدیل شد.
مقام معظم رهبری بارها در سخنرانیهای خود با اشاره به حفظ اتحاد مسلمین جهان، بر لزوم وحدت بین شیعه و سنی تاکید کردهاند، موضوعی اساسی و مهم که از دیرباز یکی از راههای نفوذ دشمن بر مسلمین بوده و اهمیت آن در تمامی دورههای تاریخی به خوبی حس میشود.
تاکیدی که بطور قطع برگرفته از کلام نافذ و بصیرانه مولای متقیان،امیرالمؤمنین علی (ع) در گنجینه گهربار نهجالبلاغه است: پس بنگرید به آخر کارشان «قوم بنی اسرائیل» آن هنگام که بین آنها تفرقه افتاد، و مهربانی و الفت ها بهم خورد و سخنها و دلها مختلف و گروه گروه شدند و بجان هم افتادند و پراکنده گشتند و با هم جنگیدند، پس خداوند، لباس عزت را از تن آنها برکند و فراوانی نعمتش را از آنها گرفت و آنچه باقی مانده، سرگذشت آنان است تا مایه عبرت، عبرت گیرندگان شود.
بیانات سال 88 مقام معظم رهبری در جمع مردم سنندج است که در آن رهبر انقلاب با بیانی آشکار و رسا، حکم شرعی برهم زدن وحدت شیعه و سنی را اینگونه بیان میکنند: افرادی هستند که به بهانه مذهب، وحدت ملی ما را برهم میزنند، کسی که ندای تفرقه بین شیعه و سنی را سر میدهد. این افراد مزدور دشمند، چه شیعه باشند چه سنی.